Welkom bij ATOP - Algemene en Totale Ongedierte Preventie...

Ratten

(c) ATOP bvba

De rat is een van de meest voorkomende diersoorten op aarde. In onze streek treffen we vooral de bruine en in mindere mate de zwarte rat aan.

De zwarte rat heeft een langere staart en grotere ogen en oren dan de bruine rat. De bruine rat of rioolrat bevindt zich het meeste op en onder het vloeroppervlak terwijl de zwarte rat zich meer in de hoogte gaat schuilhouden en verplaatsen. Zwarte ratten zijn heel goeie klimmers en hebben een perfect gevoel voor evenwicht.

Het gezichtsvermogen van ratten is beperkt maar hun tast -en geurzintuigen zijn sterk ontwikkeld. Ze lopen daarom meestal volgens een vast looppatroon en zetten geurvlagen af als markering voor hun soortgenoten. Ook hun gehoor is goed ontwikkeld. Naast het voor de mens hoorbare geluid gebruiken ze ultrasonen om met elkaar te communiceren.

Via hun vacht, uitwerpselen en urine zijn ratten overbrengers van allerlei ziektekiemen. Ze veroorzaken schade aan gebouwen en voedselopslag, ze hebben amper natuurlijke vijanden en kunnen zich heel snel voortplanten. Onder gunstige omstandigheden kan één vrouwtje tot 60 jongen per jaar voortbrengen.

Om al deze redenen is het bij wet verplicht (Kon.besluit van 19nov1987) om op eigen terrein de rat te bestrijden.

(c) ATOP bvba

Bruine rat

Bruine ratten leven boven -en ondergronds en overwegend in groepsverband, meestal in de nabijheid van een voedselbron en water.

Ze graven holen onder funderingen van gebouwen, in grachtkanten en op vervuilde terreinen. Hun territorium beslaat een oppervlakte van 15 tot 30 meter. Bij overbevolking vindt migratie plaats, in de lente en de herfst migreren populaties kilometers ver.

In vergelijking met een zwarte rat is een bruine groter en forser. Ze heeft een minder spitse snuit, kleinere ogen en oren en een staart die korter is dan het lichaam. Hun gemiddelde gewicht is 300gram en ze eten dagelijks zowat 10% van hun lichaamsgewicht.

De bruine rat zwemt heel goed en verplaatst zich via water en riolen. Een volwassen exemplaar kan zich door een opening van 30 mm wringen.

Er wordt aangenomen dat er 2 tot 3 bruine ratten per hoofd van de wereldbevolking zijn. De rat is een verspreider van ziekten, bacteriën, virussen, wormen, mijten en vlooien. Rattenbeten maar ook open wondjes in vervuild water zijn daarom levensgevaarlijk.

(c) ATOP bvba

Zwarte Rat

Zwarte ratten zijn niet altijd zwart maar hebben een variabele vachtkleur. De oren groot, dun en kaal, de ogen groter en de snuit spitser dan die van de bruine rat. Hun staart is altijd langer dan hun kop-romp lengte. Hun gewicht heeft een gemiddelde van 200 gram en hun dagelijks rantsoen is zowat 10% van hun lichaamsgewicht.

In tegenstelling tot de bruine rat prefereert de zwarte rat droge en warme plaatsen. Je vind ze vooral in stallen, veevoederfabrieken en oude gebouwen met een ruime voedselvoorraad. De soort is zeer onregelmatig verspreid.

Hun nesten bevinden zich meestal zo hoog mogelijk in een gebouw waar ze zich verplaatsen langs buizen, leidingen of kabelgoten tot vlak boven de voederplaats om dan recht naar beneden te komen. De zwarte rat is een stuk leniger, schuwer en intelligenter dan de bruine rat.  Ze is een geboren klimmer, vlucht steeds in de hoogte en is vooral ’s nachts actief. Ze eten het liefst granen, zaden en vruchten en kunnen niet zonder vers water in hun buurt.

Het dier leeft meestal in grote sociale groepen. In optimale omstandigheden kan één vrouwtje tot 60 jongen per jaar krijgen. In stedelijke gebieden is de huiskat hun grootste natuurlijke vijand.

Andere ratten

Andere bij ons bekende soorten zijn de beverrat, de muskusrat en de woelrat. Deze dieren leven meer in de natuur en zijn minder afhankelijk van de mens. Ze verblijven niet in en rond gebouwen en zijn dus hier niet van toepassing.